Harley Dag Breda 2021

Laatst ben ik met een aantal vrienden meegereden met de – zoals ik het dan noem – de Harley Dag Breda tourrit. Zo’n ruim 150 motorrijders op (meestal) Harley’s die daarmee een langgerekte sliert van brullende motoren vormden door West Brabant en de grensstreek met België. Gemiddelde snelheid ergens tussen de 60 en 70 kilometer per uur want je wilt natuurijk wel wat van de omgeving ook zien. Komt nog bij dat snelwegen vermeden werden en we veelal over provinciale wegen en B-wegen hebben gereden, dus veel harder mocht niet, kon niet en wilden we ook niet. Er zijn in mijn beleving nl. twee soorten motorrijders; de bikers en de buikschuivers.

Bikers zijn die mannen met baarden – overwegend dan want er was ook genoeg vrouwelijk schoon met een dikke tweecilinder tussen de benen en een zadel onder hun kont – die lekker willen toeren. De buikschuivers zijn de veelal overwegend Japanse yamazuki’s, die het liefst zo plat door de bocht gaan en zo hard mogelijk over de weg scheuren om te kijken wie de snelste heeft. Overigens wil ik hier niemand mee generaliseren en als jij je toch aangesproken of beledigd voelt, luister dan even naar Steve Hughes. By the way, er zijn ook Harleys die zo hard mogelijk kunnen en zelfs sneller dan een Yamazuki zijn, getuige het filmpje van Hildo die met zijn zelfbouw tot drie keer toe een Yamazuki weet te verslaan. Met dank aan Hildo voor de uitdrukking Yamazuki want die had ik natuurlijk niet zelf verzonnen.

Maar goed, terug naar waar het ook alweer over ging, de Harley Dag Breda. Deze dag was voorheen een groot (en vooral gratis) jaarlijks evenement dat sinds 1989 gehouden werd in augustus in de binnenstad van Breda. Waar er voorheen met de burgemeester en overige betrokken partijen altijd goede afspraken gemaakt konden worden, veranderde dat op een gegeven moment door verschillende gebeurtenissen elders in het land (of zelfs buurland) en bestaat het vermoeden dat dit o.a. oorzaken waren waarom de toenmalige burgemeester niet meer wilde meewerken aan het verlenen van een vergunning.

Als eerste waren daar de strandrellen van Hoek van Holland in augustus 2009 tijdens het dancefestival Sunset Grooves, waarbij één dode viel. In 2010 voltrok zich een ander groot drama, het zogeheten tunneldrama in Duisburg, waarbij in het gedrang 21 doden vielen. En dan natuurlijk alle spookverhalen in de media over de op handen zijnde Biker-oorlogen, waarbij slachtoffers zouden gaan vallen op een dergelijk grote schaal dat zelfs de Taliban zouden denken, “Christus, wij zitten nog op level kleuterschool”. Trouwens, ik bedoelde natuurlijk Allah, hoewel Christus ook in de Koran voorkomt dus op zich zouden ze dat heel goed kunnen denken daar in Afghanistan.

Anyway, pogingen in latere jaren om de Harley Dag Breda nieuw leven in te blazen zijn steeds op niets uitgelopen. Uiteindelijk is hierdoor min of meer de Harley Dag Breda tourrit ontstaan, welke nu al aantal jaren op de derde zondag in augustus wordt verreden. Geweldig om te zien dat er nog steeds zo iets bestaat als spontaan met een hoop bikers af te spreken en een stukkie te gaan rijden. Hoewel, spontaan? Er wordt wel degelijk iets georganiseerd als is het dan niet door een een of andere formele stichting die verantwoordelijk is voor de organisatie. Maar wat niet formeel kan, moet dan maar informeel dacht een aantal bikers een paar jaar geleden die de koppen bij elkaar staken om de tocht in goede banen te leiden; de Border Bikers Breda was een feit. 

Enfin, 15 augustus was het zo ver en tegen een uur of half twaalf in de middag kwamen wij met onze groep (12 motoren groot) aan. De meubelboulevard aan de Kruisvoort in Breda was al behoorlijk goed gevuld met aan weerszijden op de parkeerplaats lange rijen motoren. Oom agent kwam nog even kijken wat er te doen was en na een korte uitleg dat we die dag gingen toeren richting België vertrokken ze weer. Ik had meteen zo’n gevoel van, “Verhip, zo kan het dus ook?”. In plaats van met een heel peloton iedereen gaan lopen controleren of papieren en motoren wel in orde zijn. Natuurlijk zijn ze dat, bikers zijn toch zeker geen criminelen?

Na een korte uitleg dat iedereen zich netjes aan de snelheid moest houden, niet gaan jakkeren en inhalen als een of andere malloot maar netjes zoveel als mogelijk baksteensgewijs te gaan rijden, vertrokken we zo rond 12 uur richting de lunchplaats wat na ongeveer anderhalf uur rijden Baarle Nassau bleek. Daar aangekomen genoten van een (al dan niet meegenomen) broodje en wat te drinken en lekker bijgekletst met degenen die we al kenden en tevens weer nieuwe vrienden gemaakt. Daarna vertrokken voor nog eens een rit van een klein uurtje om vervolgens aan te komen op het eindpunt bij Sound Dog (in uiteraard weer Breda) alwaar “De Rockband Petra Hessing” zich stond voor te bereiden voor een lekker stukkie muziek en de sateetjes lekker bruin lagen te garen.

Wat mij opviel aan die dag? Dat er een hoop motorrijders bij elkaar kwamen voor gezelligheid, een stuk te toeren met elkaar en gewoon een hoop schik te hebben. Dat de Border Bikers Breda dit perfect hebben begeleid; gedurende de hele rit alles soepel hebben laten verlopen zodat al het overige verkeer geen tot nauwelijks last hadden van die slurf met 150 motoren die zich over de wegen in West Brabant en België voortbewoog. Dat mensen langs de kant stonden te zwaaien, foto’s namen of de stoet filmden en aan de gezichten te merken vond iedereen het geweldig om te zien. Dat dus niet iedereen die op een motor rijd en een vestje aan heeft een crimineel is, net zo min als dat alle priesters pedofielen zijn of alle politici liegen zodra ze lachen.

Hoewel ik bij die laatste twee groepen toch wel mijn bedenkingen heb!